Nauczyciele powinni kontaktować się z rodzicami i uczniami za pośrednictwem dziennika elektronicznego w możliwie efektywny sposób, nie generując zbędnych informacji w pozostałych wiadomościach. Poza kontaktem przez dziennik elektroniczny, w zależności od celów i potrzeb, można skorzystać z tzw. lekcji lub konsultacji online przez komunikatory takie jak np. Skype.

Przy pracach domowych należy pamiętać o tzw. higienie pracy uczniów, a także o przeciążeniach związanych z wysyłaniem zbyt dużej ilości zadań domowych. Obecnie uczniowie i ich rodzice otrzymują ogromne ilości wiadomości ze strony nauczycieli związane zaleceniami do pracy w domu. Często ich ilość sprawia, że ich wykonanie jest niemożliwe w ciągu dnia (np. rodzina posiada jeden komputer do użytku wszystkich domowników, w tym kilkorga dzieci). Należy również uwzględnić, że czas najbardziej efektywnej pracy mózgu w ciągu dnia u dorosłej osoby to niecałe 3 godziny intensywnej pracy, u dzieci i młodzieży czas ten jest jeszcze krótszy.

Zadania dla uczniów powinny być przesyłane w umiarkowanej ilości i przystępnej formie, ze szczególnym uwzględnieniem materiałów mogących zainteresować i zachęcić do zgłębiania wiedzy lub zainspirować, np. film, audiobook, książka, artykuł.  Ze względu na ograniczenia związane z dostępem do komputera, należy kierować się elastycznością w oddawaniu prac, a ich forma nie powinna ograniczać się jedynie do wykorzystania multimediów.

W obecnej sytuacji rodzice są głównymi osobami nadzorującymi pracę uczniów. Rodzic może nadzorować pracę dziecka oraz motywować je do podjęcia efektywnej pracy. Aby spełnić te założenia podstawową kwestią jest zadbanie o warunki pracy dziecka. Należy zadbać, aby dziecko miało miejsce, w którym może się skoncentrować, pozbawione dystraktorów takich jak włączony telewizor czy radio lub obecność osób trzecich. Należy zapewnić właściwe oświetlenie, które pada z odwrotnej strony niż ręka dominująca dziecka, z lewej strony dla praworęcznych i z prawej strony dla leworęcznych. Miejsce pracy powinno być przygotowane i uporządkowane tak, aby dziecko potrafiło samodzielnie odnaleźć na nim potrzebne materiały. Zbędne są też zabawki, czy inne przedmioty, które w momencie pracy nie są potrzebne. Dla uporządkowania pracy można stworzyć kalendarz, w którym uczeń będzie zapisywał terminy np. złożenia prac domowych. Warto ustalić z dzieckiem kilka zasad, których należy przestrzegać podczas nauki. Przykładowymi regułami mogą być: wyznaczone konkretne godziny, w których dziecko pracuje i w których ma czas wolny, ustalenie kolejności odrabianych lekcji; dostęp do mediów w trakcie nauki jest zabroniony lub ograniczony wedle potrzeb, po wykonaniu zadanej pracy uczeń porządkuje swoje stanowisko pracy, na zakończenie można wspólnie omówić przebieg wykonanej pracy.

Wyżej wymienione przykładowe zalecenia wymagają czasu na wdrożenie oraz wytrwałości przede wszystkim ze strony rodzica, który, jeśli chce wprowadzić ustalone z dzieckiem reguły, musi wykazać się cierpliwością, aby uzyskać efekt dyscypliny i samodzielnej pracy. 

W celu bezpiecznego korzystania z sieci przez uczniów można skorzystać z programów, które oferują tzw. kontrolę rodzicielską. Blokują one dostęp do niepożądanych stron internetowych lub umożliwiają wprowadzenie ograniczenia czasowego na korzystanie z określonych witryn.

Obecna sytuacja, w której uczeń jest postawiony, zmusza go do podjęcia i nauczenia się samodzielnej pracy i odpowiedzialności za wykonaną pracę. Zachowaniami rodzica wspomagającymi samodzielność z pewnością nie są: nadmierna kontrola rodzica, która zwykle jest pozbawieniem odpowiedzialności i motywacji do podjęcia pracy przez dziecko, uczenie się za dziecko oraz wypełnianie za nie obowiązków szkolnych, stawianie zbyt wysokich wymagań, nieadekwatnych do obecnych możliwości dziecka, niewłaściwe motywowanie, polegające z reguły na straszeniu, zawstydzaniu, przekupywaniu oraz karaniu, skupianie się na błędach, brak zainteresowania nauką dziecka.

Aby skutecznie motywować uczniów do pracy należy: dostrzegać ich sukcesy i starania oraz chwalić za włożony wysiłek nie za efekt końcowy, zamiast krytykować – wesprzeć, okazać zainteresowanie, zachęcić dziecko do podzielenia się własnymi wnioskami na temat doświadczanych trudności w nauce oraz zachęcić do oceniania swoich efektów pracy, rozmawiać o jego planach, marzeniach i pasjach.

Do dyspozycji rodziców i uczniów pozostają pedagog szkolny oraz psycholog szkolny w godzinach ich pracy, a formą kontaktu z nimi może być dziennik elektroniczny, telefon komórkowy lub połączenie online przez komunikator Skype.

Anna Kapica – pedagog
Rafał Koropczuk – psycholog